Umowy międzynarodowe

Dz.U.66.4.19

KONWENCJA
MIĘDZY RZĄDEM POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ A RZĄDEM ZWIĄZKU SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RADZIECKICH W SPRAWIE ZAPOBIEGANIA POWSTAWANIU PRZYPADKÓW PODWÓJNEGO OBYWATELSTWA,

podpisana dnia 31 marca 1965 r.
(Dz. U. z dnia 28 stycznia 1966 r.)
W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 31 marca 1965 roku podpisana została w Warszawie Konwencja między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa o następującym brzmieniu dosłownym:

KONWENCJA MIĘDZY RZĄDEM POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ A RZĄDEM ZWIĄZKU SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RADZIECKICH W SPRAWIE ZAPOBIEGANIA POWSTAWANIU PRZYPADKÓW PODWÓJNEGO OBYWATELSTWA

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rząd Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, biorąc pod uwagę, że Konwencja między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie uregulowania obywatelstwa osób o podwójnym obywatelstwie, podpisana w Warszawie dnia 21 stycznia 1958 roku, nie zawierała postanowień zapobiegających powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, kierując się pragnieniem zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, postanowiły zawrzeć niniejszą Konwencję i w tym celu wyznaczyły Pełnomocników: (pominięto), którzy po wymianie pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, uzgodnili, co następuje:

Artykuł 1.

1. Rodzice, z których jedno posiada obywatelstwo jednej z Umawiających się Stron, drugie zaś obywatelstwo drugiej Umawiającej się Strony, mogą w drodze porozumienia wybrać dla dziecka urodzonego po wejściu w życie niniejszej Konwencji obywatelstwo jednej z Umawiających się Stron.
2. Wyboru obywatelstwa dla dziecka rodzice dokonują przez złożenie w ciągu trzech miesięcy od dnia urodzenia się dziecka zgodnego oświadczenia w dwóch egzemplarzach przed właściwym organem tej Umawiającej się Strony, której obywatelstwo dla dziecka wybierają.
3. Organem właściwym do przyjęcia oświadczenia określonego w ustępie 2 jest:
   1. miejscowy organ administracji państwowej, jeżeli wybrano dla dziecka obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium ono zamieszkuje,
   2. przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny tej Umawiającej się Strony, której obywatelstwo dla dziecka wybrano, jeżeli zamieszkuje ono na terytorium drugiej Umawiającej się Strony lub na terytorium państwa trzeciego.
4. W przypadku braku zgodnego oświadczenia rodziców o wyborze obywatelstwa dla dziecka będzie ono posiadać wyłącznie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium urodziło się.
5. Jeżeli dziecko urodziło się na terytorium państwa trzeciego, wówczas w przypadku braku zgodnego oświadczenia rodziców o wyborze dla niego obywatelstwa będzie ono posiadać wyłącznie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium rodzice mieli wspólne miejsce zamieszkania przed wyjazdem do państwa trzeciego, a gdy nie mieli takiego miejsca zamieszkania, będzie posiadać wyłącznie obywatelstwo matki.

Artykuł 2.

1. Rodzice małoletniego dziecka, posiadającego w dniu wejścia w życie niniejszej Konwencji jednocześnie obywatelstwo obu Umawiających się Stron, mogą w drodze porozumienia wybrać dla niego obywatelstwo jednej z Umawiających się Stron.
2. Wyboru obywatelstwa dla dziecka rodzice dokonują przez złożenie w ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji zgodnego oświadczenia w dwóch egzemplarzach przed organem tej Umawiającej się Strony, której obywatelstwo dla dziecka wybierają, określonym w artykule 1 ustęp 3.
3. W przypadku braku zgodnego oświadczenia rodziców o wyborze obywatelstwa dla dziecka będzie ono posiadać wyłącznie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkuje w dniu upływu terminu określonego w ustępie 2, jeżeli zaś zamieszkuje na terytorium państwa trzeciego, jego obywatelstwo będzie określane stosownie do postanowień artykułu 1 ustęp 4 lub 5.

Artykuł 3.

1. Małoletnie dziecko, posiadające w dniu wejścia w życie niniejszej Konwencji jednocześnie obywatelstwo obu Umawiających się Stron, a pozostające pod władzą rodzicielską tylko jednego z rodziców, będzie posiadać od tego dnia wyłącznie jego obywatelstwo.
2. W przypadku gdy wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem zostało powierzone na mocy orzeczenia sądowego tylko jednemu z rodziców, dziecko będzie posiadać wyłącznie jego obywatelstwo, chyba że rodzice w drodze porozumienia przewidzianego w artykule 2 postanowią inaczej.
3. Małoletnie dziecko, którego rodzice nie żyją bądź nieznane jest miejsce ich pobytu, lub dziecko, które pozostaje pod opieką ustanowioną z powodu pozbawienia rodziców władzy rodzicielskiej bądź zawieszenia tej władzy, będzie posiadać wyłącznie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkuje w dniu upływu terminu określonego w artykule 2 ustęp 2, jeżeli zaś zamieszkuje w tym dniu na terytorium państwa trzeciego, jego obywatelstwo będzie określane stosownie do postanowień artykułu 1 ustęp 4 lub 5.

Artykuł 4.

Pełnoletnie osoby, zamieszkałe na terytorium państwa trzeciego, posiadające w dniu wejścia w życie niniejszej Konwencji jednocześnie obywatelstwo obu Umawiających się Stron, na które nie rozciągały się postanowienia Konwencji w sprawie uregulowania obywatelstwa osób o podwójnym obywatelstwie, podpisanej w Warszawie dnia 21 stycznia 1958 roku, mogą wybrać obywatelstwo jednej z Umawiających się Stron. Oświadczenia o wyborze obywatelstwa składa się w dwóch egzemplarzach w ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym tej Umawiającej się Strony, której obywatelstwo osoby te wybierają. Osoby, które nie złożyły oświadczenia w ciągu tego okresu, będą posiadać wyłącznie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkiwały przed wyjazdem do państwa trzeciego.

Artykuł 5.

1. Od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji żadna z Umawiających się Stron nie będzie przyjmować wniosków w sprawie nabycia jej obywatelstwa przez osoby, posiadające obywatelstwo drugiej Umawiającej się Strony, bez uprzedniego przedłożenia przez zainteresowaną osobę dokumentu, wydanego przez właściwy organ tej Umawiającej się Strony, której obywatelstwo posiada ta osoba, stwierdzającego brak przeszkód do zmiany obywatelstwa.
2. Obywatele jednej z Umawiających się Stron, którzy przed dniem wejścia w życie niniejszej Konwencji nabyli obywatelstwo drugiej Umawiającej się Strony nie tracąc dotychczasowego obywatelstwa, będą posiadać od tego dnia wyłącznie obywatelstwo tej Umawiającej się Strony, na której terytorium zamieszkują. Jeżeli osoby takie zamieszkują na terytorium państwa trzeciego, będą posiadać wyłącznie to obywatelstwo jednej z Umawiających się Stron, które nabyły później.

Artykuł 6.

1. Umawiające się Strony będą przekazywać sobie w drodze dyplomatycznej zawiadomienia o wyborze obywatelstwa dla dzieci, dokonanym zgodnie z artykułem 1. Zawiadomienia, wraz z jednym egzemplarzem oświadczenia rodziców, będą przekazywane w ciągu sześciu miesięcy od dnia urodzenia się dziecka.
2. Umawiające się Strony przekażą sobie w drodze dyplomatycznej w ciągu sześciu miesięcy od upływu terminu określonego w artykule 2 ustęp 2 wykazy dzieci, dla których wybrano obywatelstwo zgodnie z artykułem 2, dołączając do tych wykazów po jednym egzemplarzu oświadczenia rodziców. W tym samym terminie i trybie Umawiające się Strony przekażą sobie również wykazy osób, które wybrały obywatelstwo zgodnie z artykułem 4.

Artykuł 7.

W przypadku wyboru na podstawie niniejszej Konwencji obywatelstwa jednej z Umawiających się Stron zainteresowana osoba będzie posiadać od dnia przyjęcia oświadczenia wyłącznie to obywatelstwo, które wybrano.

Artykuł 8.

Wybór obywatelstwa na podstawie niniejszej Konwencji powinien być dokonywany na zasadzie całkowitej dobrowolności.

Artykuł 9.

Oświadczenia składane na podstawie niniejszej Konwencji i wydawane w związku z nimi dokumenty są zwolnione od wszelkich opłat.

Artykuł 10.

Sprawy, które mogą wyniknąć w związku z interpretacją i stosowaniem niniejszej Konwencji, będą regulowane w drodze dyplomatycznej.

Artykuł 11.

1. Konwencja niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w możliwie najkrótszym czasie w Moskwie.
2. Po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych Umawiające się Strony podadzą tekst niniejszej Konwencji do publicznej wiadomości w prasie w celu poinformowania zainteresowanych osób.
3. Konwencja niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony i zachowuje moc do upływu sześciu miesięcy od dnia wypowiedzenia jej przez jedną z Umawiających się Stron.

Konwencję niniejszą sporządzono w Warszawie dnia 31 marca 1965 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i rosyjskim, przy czym obydwa teksty posiadają jednakową moc.
Na dowód czego wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i opatrzyli ją pieczęciami. Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Dano w Warszawie, dnia 29 czerwca 1965 roku.

* Z dniem 21 lutego 2001 r. nin. Konwencja traci moc obowiązującą w stosunkach między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Białoruś na podstawie dokumentu wypowiedzenia z dnia 3 sierpnia 2000 r. (Dz.U.01.104.1143).
Z dniem 30 kwietnia 2002 r. nin. Konwencja traci moc obowiązującą w stosunkach między Rzeczpospolitą Polską a Federacją Rosyjską na podstawie Protokołu z dnia 27 lipca 1999 r. (Dz.U.02.91.807).
* Z dniem 13 stycznia 2000 r. upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia nin. Konwencji, z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu w niej zawartych w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą, na podstawie art. 1 ustawy z dnia 18 listopada 1999 r. (Dz.U.99.109.1235).