Aktualności

Pobyt rezydenta długoterminowego UE.

W momencie składania wniosku o uznania za obywatela polskiego należy posiadać zalegalizowany w określony sposób pobyt. Jedną z dopuszczlanych form legalizacji pobytu jest zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej.

Ta droga legalizacji pobytu jest co do zasady skierowana dla osób, które związane z Polską są w sposób ekonomiczny, tj. pracują, prowadza firmę.

Aby uzyskać zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej należy spełnić następujące warunki:

Posiadać źródło stałego i regularnego dochodu w wysokości wystarczającej na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na utrzymaniu ubiegającego się o zezwolenie na pobyt rezydetna

Dokumentami, które potwierdzają stały i regularny dochód mogą być np. umowa o pracę, zaświadczenie o dochodach, zeznanie podatkowe złożone za poprzedni rok kalendarzowy lub oświadczenie, o wysokości osiągniętego dochodu. Dochód musi być legalny.

Posiadać ubezpieczenie zdrowotne (NFZ)

Dokumenty potwierdzające posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Np. aktualna deklaracja ZUS RCA wraz z potwierdzeniem przesłania dokumentu do ZUS

Posiadać potwierdzoną znajomość języka polskiego

Certyfikat wydany przez Państwową Komisję do spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego na poziomie co najmniej B1 bądź świadectwo ukończenia szkoły w Polsce (np. szkoły podstawowej, gimnazjum, liceum, technikum) bądź dyplom licencjacki/magisterski wraz z suplementem, potwierdzającym, że językiem zajęć był język polski).

Można również przedstawić świadectwo ukończenia szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim.

Przebywać na terytorium Polski przez co najmniej 5 lat bezpośrednio przed złożeniem wniosku.

Oszacowanie czasu nieprzerwanego pobytu jest nieco skomplikowane.

Po pierwsze, pobyt ma charakter nieprzerwany, jeśli jednorazowy pobyt poza granicami Polski nie był dłuższy niż 6 miesięcy jednorazowo i wszystkie pobyty poza granicami Polski nie przekroczyły łącznie 10 miesięcy w badanym okresie.

Jednakże, jeżeli cudzoziemiec przebywał na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej cudzoziemca w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, to pobyt będzie uznany za nieprzerwany, jeżeli żadna przerwa nie była dłuższa niż 12 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły łącznie 18 miesięcy.

Po drugie, nie stosuje się przepisów w zakresie w jakim przewiduje maksymalne dopuszczalne okresy przerw, jeżeli przerwa była spowodowana:

1. wykonywaniem przez cudzoziemca obowiązków zawodowych lub świadczeniem przez niego pracy poza terytorium Polski na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
2. towarzyszeniem cudzoziemcowi, o którym mowa powyżej, przez jego małżonka lub małoletnie dziecko, lub
3. szczególną sytuacją osobistą wymagającą obecności cudzoziemca poza terytorium Polski i trwała nie dłużej niż 6 miesięcy, lub
4. wyjazdem poza terytorium Polski w celu odbycia praktyk lub uczestnictwa w zajęciach, przewidzianych w toku studiów w polskiej uczelni.

Po trzecie, nie wszystkie okresy pobytu będą wliczać się do okresu pobytu. Niezaliczone będą okresy:

• przebywania w Polsce w charakterze pracownika delegowanego przez usługodawcę w celu transgranicznego świadczenia usług lub będącego usługodawcą świadczącym usługi transgraniczne;
• Przebywania w Polsce na podstawie wizy Schengen upoważniającej tylko do wjazdu i pobytu w Polsce, wydanej w z powodów humanitarnych, interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe;
• nauki w Polsce;
• gdy cudzoziemiec został zobowiązany do powrotu i nie upłynął jeszcze termin dobrowolnego powrotu określony w decyzji w tej sprawie, także w przypadku przedłużenia tego terminu;
• w przypadku zobowiązania do opuszczeni Polskę w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o odmowie przedłużenia legalizacji pobytu stała się ostateczna, a w przypadku wydania decyzji przez organ wyższego stopnia, od dnia doręczenia decyzji ostatecznej;
• przebywania w Polsce w charakterze personelu dyplomatycznego i konsularnego
• okresu przebywania na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy wydanego ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu;
• w toku postępowania w sprawie nadania statusu uchodźcy, w przypadku gdy postępowanie to zakończyło się odmową nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej;
• przebywania w polsce na podstawie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego.
• zezwolenia na pobyt czasowy wydanego ze względu na podjęcie lub kontynuację nauki.

Połowicznie liczy się okres pobytu na podstawie:

• wizy wydanej w celu odbycia w Polsce studiów pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich albo kształcenia się w szkole doktorskiej,
• wizy wydanej w celu szkolenia zawodowego w Polsce.

Wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE składa się osobiście, nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu na terytorium Polski.

Wniosek można złożyć również korespondencyjnie. Wówczas wiążąca będzie data nadania. Korespondeycjne złożenie wniosku również będzie wiązać się z wizytą w urzędzie m.in. w celu pobrania odcisków palców.