Zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego
W wyroku z dnia 12 marca 2024 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego (II OSK 2262/23) przypomniał, że w orzecznictwie przyjmuje się szeroki zakres swobody przy definiowaniu "zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Przy czym nie jest konieczne, aby wystąpiły zdarzenia, fakty wyczerpujące znamiona owych pojęć. Wystarczające jest samo zagrożenie ich wystąpieniem. Zdaniem NSA wyrok karny skazujący, czy zawiśnięcie sprawy karnej dotyczącej ubiegającego się o obywatelstwo, nie są konieczne dla oceny wystąpienia negatywnych przesłanek uznania za obywatela polskiego określonych w art. 31 pkt 2 ustawy o obywatelstwie polskim. Oznacza to, że porządek publiczny nie musi zostać naruszony, wystarczające jest wystąpienie zagrożenia dla tego porządku. Państwo ma całkowitą kompetencję do określania, kto jest jego obywatelem, a także zasad nabycia i utraty obywatelstwa. Krajowy prawodawca przyjął koncepcję, że przynależeć na wniosek, nie z urodzenia, do grupy polskich obywateli mogą te osoby, które zapewniają stan bezpieczeństwa dla obronności, bezpieczeństwa państwa oraz porządku publicznego. Kumulatywne rozumienie powołanych wyżej przepisów ustawy o obywatelstwie polskim prowadzi do rezultatu polegającego na tym, że nawet przy spełnieniu każdego z warunków określonych w art. 30 ustawy o obywatelstwie polskim, osoba ubiegająca się obywatelstwo nie uzyska decyzji pozytywnej, jeśli nabycie przez nią tego prawa stanowi zagrożenie dla wartości wymienionych w art. 31 pkt 2 ustawy. Przy czym wskazana ustawa nie definiuje tych pojęć, które mają charakter generalnych klauzul odsyłających i są elementem każdego porządku prawnego, a których konkretna zawartość normatywna podlega dekodowaniu przez organy stosujące
