Konwencji między Rządem PRL i Rządem ZSRR w sprawie uregulowania obywatelstwa, osób o podwójnym obywatelstwie, podpisana w Warszawie dnia 21 stycznia 1958 r.
1. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2013 r. II OSK 1364/12
Wobec braku dowodu potwierdzającego fakt złożenia przez rodziców wnioskodawcy zgodnego oświadczenia o wyborze dla niego obywatelstwa polskiego, stwierdzono, iż utrata obywatelstwa polskiego przez wnioskodawcę nastąpiła z dniem 8 maja 1958 r. na podstawie Konwencji między Rządem PRL i Rządem ZSRR w sprawie uregulowania obywatelstwa, osób o podwójnym obywatelstwie, podpisana w Warszawie dnia 21 stycznia 1958 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 143).
2. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lipca 2011 r. II OSK 1124/10
Chłopiec, którego rodzice nie złożyli oświadczenia o wyborze obywatelstwa, nie posiada obywatelstwa polskiego, albowiem jego rodzice nie złożyli w przewidzianym terminie oświadczenia o wyborze obywatelstwa polskiego, wskutek czego z dniem tym utracili obywatelstwo polskie, co dotyczyło również ich małoletniego syna.
Zgodnie z Konwencją z dnia 21 stycznia 1958 r. zawartą między Rządem PRL i Rządem ZSRR w sprawie uregulowania obywatelstwa osób o podwójnym obywatelstwie, osoby zamieszkujące na terytorium jednej z Umawiających się Stron, które według ustawodawstwa Umawiających się Stron są ich obywatelami, mogli na podstawie niniejszej Konwencji wybrać obywatelstwo jednej z Umawiających się Stron. Konwencja ta przewidywała, że osoby, które zamieszkują na terytorium jednej z Umawiających się Stron i pragną wybrać obywatelstwo drugiej Umawiającej się Strony, składają oświadczenie w Ambasadzie lub Konsulacie tej drugiej Umawiającej się Strony, przy czym oświadczenia o wyborze obywatelstwa mogły być składane w ciągu jednego roku od dnia wejście w życie Konwencji. Osoby, które w ciągu ww. terminu nie złożyły oświadczenia o wyborze obywatelstwa, zostały zgodnie z zapisem Konwencji uznane wyłącznie z obywateli tej Umawiającej się Strony, na terytorium której zamieszkują.
