Repatriacja
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 czerwca 1988 r. III AZP 6/88
Osoba małoletnia, która przybyła do Polski z innego państwa w ramach akcji repatriacyjnej, w czasie, kiedy obowiązywała ustawa z 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim, nabyła obywatelstwo polskie z mocy art. 10 ust. 3 tej ustawy, mimo iż matka, z którą przybyła, nie posiadała przed 1939 r. obywatelstwa polskiego i nie była narodowości polskiej, lecz została uznana za repatriantkę, zaś ojcostwo obywatela polskiego (także repatriant) nie zostało prawnie ustalone.
Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 1958 r. 3 CR 135/58
(…)
Zagadnienie, czy małoletni, który przybył z matką do Polski na podstawie dokumentów repatriacyjnych obejmujących obie osoby, powinien być uważany za repatrianta, a w wyniku tego - zgodnie z art. 10 ustawy o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25) - za obywatela polskiego, nie może być rozstrzygane przez sąd, lecz tylko przez właściwe organy administracyjne, których decyzje nie podlegają kontroli sądu.
